niedziela, 28 września 2014

niegasnąca, niesłabnąca nadzieja

  To,
co minęło,
powraca.

Wchodzi jak czuła igła w serce.
Wystarczy szczegół.
Dźwięk,
zapach,
obraz,
chwila.
Dostrzegasz coś kątem oka i
minione powraca z niespodziewaną siłą. 





 Naucz mnie,
jak żyć tam,
gdzie Ciebie nie ma.

Naucz mnie,
jak nie budzić się z krzykiem,
gdy jesteś nie dla mnie..










 I pomyślałem,
że to jest magia.

Kochać kogoś.

 Jeśli coś mnie jeszcze zaskakuje,
to ta niegasnąca,
niesłabnąca nadzieja.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz