Wieża melancholii

~Kochać to także umieć się roz­stać. Umieć poz­wo­lić ko­muś odejść, na­wet jeśli darzy się go wiel­kim uczu­ciem. Miłość jest zap­rzecze­niem egoiz­mu, za­bor­czości, jest skiero­waniem się ku dru­giej oso­bie, jest prag­nieniem prze­de wszys­tkim jej szczęścia, cza­sem wbrew własnemu.

Chodź weź mnie za rękę, usiądź obok mnie.

Wszystko zaczniemy od nowa z czystymi kontami.

Będzie fajnie...

nie mogę oddychać,

brakuje tutaj tlenu

i żyć się nie da.

Przez chwilę uwierzyłam, że wyrosną mi skrzydła i polecę hen wysoko w obłoki. Prosto w chmury. Opuszkami palców dotknę puszyste obłoki, zaznam ich smaku na koniuszkach mych warg

Tylko pstryk i już nie ma mnie
Czasem bardzo tego chcę
Zostawić wszystkich was