Ale ja zawsze byłam na chwilę dla ludzi.

Każda osoba, która pojawiła się w moim życiu miała jakieś znaczenie. Każda sytuacja jaka się pojawiła miała wpływ na to jaka teraz jestem. Każdy wie, jaka jestem. Każdy wie, że tak ciężko mi zapomnieć, tak ciężko dojść do siebie. Tyle osób skrzywdziło mnie kłamstwami. To już chyba codzienność. „Dla nie których kłamstwo to już nie wiem.. sposób życia.” A to właśnie one są najgorsze. Można pół roku żyć w kłamstwie i potem przez jakiś głupi portal społecznościowy typu Facebook i zdjęcia dowiadujemy się prawdy. To jest najgorszy rodzaj bólu. Dowiedzieć się prawdy nie od osoby, która cie okłamywała, ale przez przypadek. Ludzie nie potrafią w oczy przyznać się do błędu.

Gdybym Cię nie kochała,
może byłoby mi wszystko jedno. 

 Dawno temu straciłam przyjaciela.

 

Lepiej się rozstać.
W każdej sprawie ludzkiej istnieje krąg,
którego nie powinno się przekraczać.
Lepiej odejść i ocalić chociażby wspomnienia. Szacunek.
Godność.
To mimo wszystko nie są takie głupie sprawy,
jak by się zdawało.  

 

 Czuję w sobie taką przeraźliwą pustkę,
w której echem odbija się żal.
Nie ma nic poza tym żalem,
że zostałam sama.

Tego już nie zmienisz
wszystko się już stało.