poniedziałek, 11 listopada 2013

A nieba znów na głowę spada mi.

Smutek yo uczucie,jakby się się tonęło,jak gdyby pogrzebano Cie w ziemi. Zanurzam się w wodzie,która ma połowy kolor rozkopanej gleby. Każdy oddech dusi. Nie na niczego czego można by się przytrzymać,niczego, w co można by si wbić pazurami. Nie ma wyjścia, trzeba odpuścić. 
















 "A niebo znów na głowę spa­da mi. I nadziei co­raz mniej na słońce." 




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz